Σήμερα είδα έναν άλλο Μάνθο... Με ένα βλέμμα φωτεινό και χαρούμενο, με μια φάτσα που γελούσε ολόκληρη... Με υποδέχτηκε με κουταβίσια χαρά - σε τίποτα δεν θυμίζει το στωικό σκυλί που έμοιαζε να αναρωτιέται τι θα του συμβεί... Έμεινα μαζί του κοντά μια ώρα και δεν ξεκόλλησε στιγμή από δίπλα μου - διεκδικούσε χάδια, ήθελε να φάει το ρολόι μου, μάσησε τα μαλλιά μου - όλα αυτά που κάνει ένα κουτάβι... Ο Μάνθος ξανάγινε το κουτάβι που έπρεπε να είναι :-))) Στάθηκε στα 4 ποδαράκια του για λίγο, έκανε 4-5 βήματα στη σειρά, γαύγισε όταν πέρασε κάποιος έξω από το χώρο του και σαν κύριος ξανασηκώθηκε να με χαιρετήσει όταν έφευγα. Η Κριστίν μου είπε ότι στέκεται όλο και πιο συχνά και ότι κάνει συνέχεια βηματάκια-είναι πολύ ευχαριστημένη με την πρόοδό του. Θέλει ακόμα δουλίτσα ο Μανθούλης μας, τόση ακινησία ατρόφησε τους μυς του και μέχρι να δυναμώσουν για να τον στηρίζουν θα χρειαστεί υπομονή και μπόλικη προσπάθεια. Είμαστε σε καλό δρόμο όμως και πολύ-πολύ αισιόδοξοι. Εκείνος κάνει την π...
Comments
Ολη η θετικη μου σκεψη μαζι σου αγαπουλα μου!!
αλλά έχεις και πολλή βοήθεια. Όρμα στη ζωή!!!!!
Σας ευχαριστω ολους για οσα κανετε μα περισσοτερο γιατι μας θυμιζετε πως υπαρχουν ακομα ανθρωποι!