Skip to main content

Ιούνιος 2010, Κυριακή 13


Σήμερα η παρέα ήταν μεγαλύτερη! Καθώς είχαμε κολλήσει στην κίνηση στην Αττική οδό σκεφτόμασταν ότι όλοι αυτοί πάνε για μπάνιο ενώ εμείς πάμε να δούμε τον Μανθούλη να κάνει μπάνιο. Όταν φτάσαμε ετοιμαζόταν να μπει.Κοιτώντας τα παιδιά γύρω μου είδα και άλλα μάτια βουρκωμένα εκτός από τα δικά μου...

Αφού κολύμπησε για λίγο βγήκαμε έξω να στεγνώσει και εκεί είδα έναν άλλο σκύλο από αυτόν που είχα δει την προηγούμενη φορά. Είδα ένα κουτάβι 9 μηνών να παίζει με τους φίλους και να είναι τόσο ευτυχισμένος. Αλλά πιό ευτυχισμένοι ήμασταν εμείς!

Μαρία Ταμπουρατζή
mariatab70@hotmail.com


Περισσότερες Φωτογραφίες:

Από Λούσυ Κυριακού:
http://www.facebook.com/album.php?aid=176776&id=646478024&ref=mf

Από Μαρία Ταμπουρατζή:
http://www.facebook.com/album.php?aid=176294&id=690290885&ref=mf

Από Μαρίνα Λυμπεροπούλου:
http://www.facebook.com/album.php?aid=176294&id=690290885#!/album.php?aid=174005&id=765586771&ref=mf


Comments

Anonymous said…
Μανθούλι μου όμορφε...σε παρακολουθώ απο την πρώτη στιγμή..εκείνο το βλεμματάκι σου γεμάτο πόνο στην αρχή μ έκανε να κλάψω οταν πρωτοείδα το φατσούλι σου..κ σήμερα πάλι τα ίδια..τωρα ομως απο χαρά...γιατι τα κατάφερες..ήμουν σίγουρη για το αποτέλεσμα!!πάντα μαζί σου φανατική θαυμάστρια σου!!χιλια μπράβο στα κορίτσια που σε προσέχουν κ σε όλο το κοσμο που ευθύνεται για το αποτέλεσμα...μα κυρίως μπράβο σε σένα γιατι κερδίζεις τις μάχες σου!καλότυχος γλυκό μου πάντα κ σε αγκαλιές με γνήσια αγάπη....
Μαρία Ταμπουρατζή said…
Μανθούλη σε λατρεύω! σήμερα με έκανες τόσο ευτυχισμένη! είδα ένα κουτάβι να παίζει και να χαίρεται με τους φίλους του! Έτσι έπρεπε να ήταν όλη σου η ζωή! Έτσι πρέπει να είναι η ζωή όλων των κουταβιών μέσα σε χάδια και παιχνίδια...Ποτέ δεν είναι αργά όμως! έτσι θα είναι η ζωή σου από εδώ και εμπρός και ακόμα καλύτερη!
Μαρία
Νομίζω ότι τα λόγια είναι περιττά...Με ένοιωσες, σε ένοιωσα- ελπίζω να σου μετέδωσα λίγη από την πίστη που νιώθω ότι θα τα καταφέρεις - λίγη από όλη την περηφάνεια που ένοιωσα για σένα, μικρέ μαχητή - λίγη από όλη αυτή την αγάπη που ξαφνικά με κυρίευσε.... Έχεις τη ζωή μπροστά σου και ξέρω ότι θα είναι μια όμορφη ζωή!
Anonymous said…
Se pistepsa kai se pisteuw oti den tha arghsei h mera pou tha trexeis stis alanes......BRAVO BRAVO BRAVO BRAVO sta paidia pou ton anakalupsan kai kanoun ta panta gia na ginei o MANTHOS, kai ola ta zwa me eidikes anagkes, to paradeigma oti pote DEN KANOYME EYTHANASIA ean prwta den prospathisoume gia to kalutero me oso kopo - xrhma kai ...ean xreiazetai..!!!!!!!!!!!!!
GERA MANTHO...........se perimenw stis alanes......!!!!!!!
Kostas Tsirigos said…
Loipon, ithela edw kai kairo na grapsw giati eixa dei to thema me to Mantho. Eimai makria kai elpizw twra se ligo kairo pou tha katevw Ellada na nai akoma kalytera o filos mas. Pragmatika einai akrivws omoio skyli me ena palaiotero peristatiko pou eixe analavei to Stray me ti stiriksi polyarithmwn filwn pou synevallan sta eksoda tis egxeirisis. To skylaki tote legotan Elpida, mavro, me to vlema "thelw-na-ta-kanw-ola-limpa" kai fysika to dithen kakomoiro yfos, pou se ANAGKAZE na ypotaxteis... Telika vrethike spiti gia tin Elpida, stin Germania, apo mia oikogeneia pou tin pigaine volta mesa se karotsaki mwrou (!) giati dystyxws den mporouse na perpatisei en telei (eixe meinei peripou 1 xrono me to trayma sti spondyliki stili prin tin vrei to Stray).
Opws kai na xei omws, itan happy end gia olous mas tote (2004) kai einai sygknitiko kai entharryntiko na vlepoume ki alla tetoia dysaresta peristatika na deixnoun simadia anakampsis...

Dwse mia agkalia Marinaki kai tha rthw ki egw na ti dwsw apo konta!
Άντε Κωστάκη έλα γρήγορα για να θυμηθείς την Ελπιδούλα. Οι κινήσεις και το μουσούδι είναι ίδια!
Diomidis said…
εδω:

http://thelospiti.blogspot.com/

τα γατακια που ειναι ηδη Ολλανδια,
και εδω:

http://looking4home69.blogspot.com/p/iraklion-airport.html

αυτα που φευγουν.

Popular posts from this blog

Ο Μάνθος υιοθετήθηκε!!!

Σήμερα, 29 Οκτωβρίου 2010, ο Μάνθος μας υιοθετήθηκε! Ελπίζουμε πως όλα θα πάνε καλά! ♥

Ο Μάνθος δέκα χρόνια μετά.

Τον Μάιο του 2010 βρέθηκα με αυτό το σκυλάκι το οποίο είχε βρει φίλος στα Μέγαρα παράλυτο. Τότε ήμουν στο σωματείο το οποίο είχα ιδρύσει (και ήμουν πρόεδρος για μια επταετία) και ενώ είχα παραιτηθεί, είχα παραμείνει ενεργό μέλος. Μου έχει μείνει ακόμα χαραγμένη στη μνήμη, η φασαρία που μου έκαναν ορισμένα άτομα ως προς το γιατί πήγα τον σκύλο που ήταν πεταμένος στη φιλοζωική εταιρεία γεμάτος ψύλλους, παράλυτος και λερωμένος με ούρα, σε εξειδικευμένη ορθοπαιδική κλινική, ενώ αυτό είχα συμφωνήσει με την νέα πρόεδρο. Ο Μάνθος ήταν η αφορμή να φύγω από αυτό το σωματείο και προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις να μαζέψω το υπέρογκο ποσό του χειρουργείου, της αποθεραπείας του με υδροθεραπεία και της φιλοξενίας του. Για τον λόγο αυτό είχα φτιάξει τότε και το δικό του blog για να λειτουργήσει ως ημερολόγιο για όσους τον υποστήριζαν. http://dog-manthos.blogspot.com/ Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους ο Μάνθος βρήκε την Εύα του. Ήμουν επιφυλακτική στην αρχή λόγω της ηλικίας της τότε, αλλά τον είχε αγαπ