Με βάση την τρέχουσα επιστημονικά κατάταξη της παράλυσης, ο σκύλος έπασχε από τετάρτου βαθμού παράλυση, λόγω κατάγματος στη σπονδυλική στήλη.
Τετάρτου βαθμού, σημαίνει, ότι δεν είχε τη δυνατότητα να στηριχθεί καθόλου στα πίσω άκρα.
Το σημείο του κατάγματος στη σπονδυλική στήλη, λόγω χρονιότητας, είχε ήδη σταθεροποιηθεί σε λάθος θέση (παρεκτόπιση), έχοντας σαν αποτέλεσμα τη σοβαρή πίεση του νωτιαίου μυελού.
Κατά την επέμβαση, απελευθερώθηκε ο νωτιαίος μυελός (ραχιαία πεταλεκτομή) σε δύο σημεία όπου δεχόταν την πίεση.